هنر عمومی غالباً محیط های جامعه توسط ناهماهنگی های بین شخصی و درون شخصی ساکنانشان آلوده می شوند که منجر به هرج و مرج قابل رویت و نامرئی در محیط می شود. تأثیر ناخودآگاه این اختلال در این است که ساکنان در حالت بی قرار رکود می کنند. این تحریک عادت و چرخه بر بدن ، ذهن و روح تأثیر می گذارد. مجسمه ها با تمرکز روی نتایج دلپذیر و مسالمت آمیز ، "شی" مثبت یک فضا را راهنمایی ، دامادی ، پاکسازی و تقویت می کنند. با تغییر نامحسوس در محیط خود ، مردم به سمت تعادل بین واقعیتهای درونی و بیرونی خود هدایت می شوند.
